کاشان

شهر کاشان بیش از هفت هزار سال قدمت دارد و محل تولد یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های بشری به نام سیلک بوده است. مردمان این تمدن اولین کسانی بودند که یکجانشین شدند. سپس آریایی‌ها به مردم تمدن سیلک حمله می‌کنند و در منطقه سیلک که در جنوب غربی کاشان قرار دارد ساکن می‌شوند. کاشان تا پیش از ورود اسلام به ایران یکی از مراکز مهم کشور محسوب می‌شده است. در ابتدای ورود اسلام به ایران شهر کاشان دچار زوال می‌شود و اهمیت گذشته خود را از دست می‌دهد.

پس از آنکه شهرهای ایران توسعه پیدا کردند، کاشان نیز به‌دلیل اینکه در مرکز کشور قرار دارد، به‌عنوان شهری ارتباطی و تجاری معرفی شد. در همه ادوار تاریخ، شهر کاشان پستی و بلندی‌های زیادی را دیده است؛ اما نقطه عطف برای این شهر را می‌توان دوره‌ صفویه نامید. در این دوره این شهر مرکز اقامت پادشاهان بوده است. در دوره‌ زندیه زلزله‌ای عظیم در این شهر رخ داد؛ اما همچنان شهر به قوت خود باقی ماند. البته در دوره‌ قاجار آشوب‌های متعددی در شهر کشان رخ داد و همین امر سبب شد که از شکوه و جلال این شهر کاسته شود.

در مورد معنی نام شهر کاشان اختلاف نظرهای زیادی میانی اهالی ادب وجود دارد. بسیاری از افراد کاشان را تلفیقی از دو کلمه کی و آشیان می‌دانند که به معنی جایگاه حاکمان است. برخی دیگر عنوان ‌می‌کنند که به‌دلیل اینکه در این شهر کاشی‌های بسیار مرغوبی تولید می‌شده است، به مردم این شهر کاشی می‌گفتند و شهر نیز به کاشان شهرت پیدا کرده است؛ اما اگر به ریشه‌ی کلمه دقت کنیم در فرهنگ فارسی کاشان به‌معنای خانه‌های تابستانی است که در شهر کاشان نیز به‌وفور یافت می‌شوند.

کاشان در منطقه شمال استان اصفهان و در میان کوه‌های کرکس در نطنز اصفهان و کویر مرکزی ایران واقع شده است. کاشان از طرف شمال به استان قم، از طرف شرق به آران و بیدگل، از طرف غرب به دلیجان و از طرف جنوب به شهرستان نطنز منتهی می‌شود.